Przykład gry

Spróbujmy przystąpić do tworzenia swojej nowej wizji wakacji na survivalowy sposób.
A więc ?
Losuję po kolei na chybił trafił w każdej tabelce na stronie z typami gier:

1. typ gry: zabawa szybkościowa
2. czas trwania: 1 godzina
3. rodzja zakończenia: gdy odpadną wszyscy, prócz ostatniego zawodnika
4. uczestnicy: grupa mała (do 8 osób)
5. miejsce: las, teren górzysty
6. sprzęt: bez sprzętu

Sprzętu brak. Cóż może mi przyjść do głowy ?
Dla małej liczby osób, godzina jest właśnie tym wyznacznikiem, który decyduje o wyborze działania. W terenie nierównym, górzystym, mogę - skoro ma to być zabawa szybkościowa - zainicjować podbieg pod górę (skarpa, brzeg wąwozu, pagórek). Podbieg jest powtarzany z zastosowaniem tej zasady, że za każdym razem ostatni zawodnik odpada. Jeśli to warunki rzeczywiste decydują o wyborze, wówczas możecie się czuć, jakbyście je wylosowali. I właśnie o to chodzi !
Proszę:
jestem nad jeziorem z grupą 4 osób, nie mamy żadnego sprzętu. Losujemy grę wariantową, sprawnościową, trwającą ok. godziny. Zakończenie ma być zależne o tego, kto pierwszy skończy. Jeśli jest tylko tyle osób, to mogą one rywalizować pojedynczo, parami lub parami wymiennymi, czyli każdy jest z każdym w parze (a więc każdy gra 3 razy), co oznacza, że każdy zbiera punkty indywidualnie lub ocenia się zwycięski zestaw.
Zabawa może polegać na wybieraniu z dna jeziora wrzuconych wcześniej kamieni. Na dany znak wszyscy biegną do wody, nurkują, wyławiają jeden kamień, biegną z nim na brzeg, kładą w oznaczonym i sobie przydzielonym miejscu, wracają po następny kamień. Kamieni było 10 dla każdego, więc gdy ktoś wyłowi swoje kamienie, może powiedzieć "stop !" i ma on 10 punktów, po czym liczy się kamienie pozostałych uczestników. Teraz następuje drugi wariant: rzucanie tymi wyciągniętymi kamieniami do kłody drewna unoszącej się na wodzie. Każdy rzuca taką ilością kamieni, jaką wyłowił. Każdy ma taką ilość punktów, ile razy trafił w kłodę. Kolejny wariant: wszyscy nurkują i wyławiają tyle kamieni ile się da spośród powrzucanych podczas celowania do belki. Ta konkurencja jest już na czas, np. 2 minuty.